Jacek Malczewski (1854-1929)
Był jednym z głównych przedstawicieli Młodej Polski i symbolizmu przełomu XIX i XX wieku, zaliczany do najoryginalniejszych i najlepszych malarzy polskich. Wykształcony w Krakowie w latach 1873-1883 u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki. Początkowo malował sceny rodzajowe i szkice z tematyką patriotyczno-martyrologiczną. W dojrzałej twórczości, od momentu śmierci ojca, dominowała refleksja nad życiem i śmiercią. Tworzył kompozycje figuralne, które charakteryzowała symetria lub rytmizacja postaci oraz ich monumentalizacja w miarę rozwoju artystycznego, pojawia się uciekająca w głąb lub odwrócona perspektywa podkreślająca fantazyjny klimat danej sceny czy przedstawionej postaci. W kolorystyce obrazów początkowo dominował brunatny koloryt ustępując później gamie żywej.
Pod koniec życia artysta stracił wzrok, pochowano go zgodnie z ostatnim życzeniem we franciszkańskim habicie tercjarskim.
|